Hocam eğer yalnızca fazla metal kullanımı üstünlük olsaydı bugün hâlâ Renault 12'ye biniyor okurduk.
Teknoloji değişiyor, teknik değişiyor. He bu değişimler olurken daha kullan at bir dünyaya geçtiğimiz de doğru.
Ancak benim bu saat dünyasında genel olarak anlamadığım bir şey var. Biz saatlerin 60, 70, 100 yıl dayanmasına bu kadar takarken, diğer hiçbir ürün ya da malımızda böyle bir beklentimiz yok.
Kimse arabam, ayakkabılarım, paltom, kalemim 80 sene sonra torunlarıma devrolsun diye bir motivasyon hissetmiyor.
Ama iş saate gelince 50 sene sonra şurası bozulur diye kaygılanıyoruz.
Ayrıca ben hep şunu söylüyorum, mekanizma bulunur ya da değiştirilebilir olduktan sonra varsın 40 sene sonra değişsin.
Bunu neden sorun ediyoruz ki.
Longines saati çok seviyorsak, 40 sene sonra 200 USD verip mekanizmasını değiştirsek ne olur?
Sözgelimi metal parçalardan oluşan mekanizmayı 40 yıl sonra tamir 150 USD ise, silikon parçalı mekanizmayı komple değiştirmek 200 USD ise bu kaygılara ne gerek var.
Sadece bu başlık için yazmıyorum, saatin x parçası 50 sene dayanır mı, dayanmaz mı bu bana çok saçma geliyor.
Ayrıca neredeyse hepimiz bırak 50 yılı, bir saati 10 yıl çok çok istisnai durumda tutuyoruz.
Gelen gidiyor, yerine yenisi geliyor.
Fazla takmamak lazım.
CPH2113 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

