İlkokulu birinci sınıfı farklı, ikinci sınıftan beşinci sınıfa kadar olan kısmı farklı bir okulda okudum. İlk öğretmenim(!) tencere tava satan ve ek iş olarak öğretmenlik yapan bir seyyar züccaciyeciydi. Kötü bir insan değildi ama kötü bir öğretmendi. İkinci öğretmenim Avrupa'da bir süre çalışmış, dünya kültürü almış, çalışkan, disiplinli, mesleğine aşık bir insandı. Ben ondan çok şey öğrendim. Halen ondan edindiğim sermayeyi kullanıyorum. Kendisini ziyaret etmeyi çok istiyordum. Hep aklımdaydı. Bir fırsatını bulup yanına gidecektim.. Geçen sene öğrendim ki vefat etmiş..

Ve yine geçen sene öğrendim ki eşinize, dostunuza, sevdiklerinize zaman ayırmanız gerekiyorsa bunu ertelememeniz gerekirmiş...
"Evrende en büyük ziyan, sorgulama yeteneğini yitirmiş bir beyindir." - A. Einstein