Guzel yorumlariniz icin cok tesekkurler. Bir saat alirken elbette hesap kitap yapmak cok onemli, sonucta hepimizin sorumlu oldugu insanlar var, ve hepimizin bildigi gibi saat pahali bir zevk. Belki de bu yuzdendir ki henuz evlenip coluga cocuga karismadan mumkun oldugunca saat zevkimi tatmin etmeye calisiyorum.
Bir de olayin algisal boyutu var. Soyle ki (lutfen yanlis anlasilmasin, amac boburlenmek degil) kolumda bes kusur bin dolarlik saat tasiyorum, ama giydigim takim elbise ikiyuz dolarlik, ustelik 3-4 yildir da giyiyorum. Yeni takim elbise alacagim zaman da kafamda olusan ikiyuz dolar bandini asmamaya calisiyorum. Veya daha basit ornek, arabalari da cok severim, saatlerimi satip su anki arabamdan cok daha iyisine binebilirim, ama araba sevdasi o kadar da agir olmadigindan mantigim bosver, bin arabana, ikisi de dort tekerlek diyor

Uzun lafin kisasi isin icinde boyle bir sevda oldugunda mantik hep ikinci planda oluyor. Bazen almak bir yana, almayi duslemek bile kismen tatmin edebiliyor. Almayi dusundugum saat hakkinda baska saatsever arkadaslarla saatlerce konustugum, internette cilginlar gibi sorf yaptigim oluyor, sonra da neyse bosver, Sub gibi yar olmaz deyip dinlenme moduna geciyorum

Bu gibi durumlarda insanin eger zaman bir Stop watchu olmasi lazim bence (benim icin Sub mesela), bu sayede maymun istah modundan biraz siyrilabiliyorsunuz.
Maddiyat ve hobiye ayrilan para aslinda dogru orantiya sahip, evet zaman icinde cok saat almis satmis olabilirim, ama hicbir zaman da cebimdeki son parayi saate vermemisimdir. Ogrenciyken taktigim saat belli, is hayatina yeni atildigimda da oyle, ama terfi edip daha iyi para kazanirsam da hakkini veririm..
Bir de zevkler de degisiyor zaman icinde, ilk entry de bahsettigim orta okul yillarindan bugune neredeyse 20 yil gecmis. O zamanlar begendigim saati simdi takmak istemeyebilirim, veya o zamanlar baba saati dedigim saatlere simdi spor saatim de diyebilirim. (Bu sirada halen guzel Swatch yakalarsam alirim, bir guzel de takarim

)
Son olarak da maneviyat konusu Universiteye kadar hediye edilen tum saatlerimi o veya bu sekilde sonuna kadar kullandim, satmadim, zaten satsam da para etmezdi. Sonrasinda da hic saat hediye edilmedi bana, edilse buyuk ihtimal yine satmam (Saat hediye etmek isteyenlere acik davet

) Hep kendim aldigim saatleri sattim. Arada illa ki manevi bir bag oldu. Gecmisten bir fotograf gordugumde hemen kolumdaki saate bakarim (fotoda yanimdaki kiz arkadasimdan once) Hemen hatirlarim nasil aldigimi, ozelliklerini, iyi kotu yanlarini Sonrasinda da bir ic ceker hayata devam ederim, zira o saat sayesinde kolumdaki baska bir saati almisimdir. Elbette birkac ay kasada saklanip, sonra takilan saatlerim de var, dediniz gibi onun da hazzi cok guzel, ama ertesi gun cikarildiysa o saat, satma vakti gelmistir benim icin.
Son olarak, bu kadar maymun istahliligin yaninda, bir de suna cok imrenirim, gecen basima geldi. Havalimanindayim, 60-65 yaslarinda bir amca, kolunda bir Sub. (Belli ki zamaninda olcup bicip almis, saatten az cok anliyor) Ama Sub da en az 20 yillik, her tarafinda belirgin olmasa da gecen senelerin izleri var Kimbilir nerelere gitti o saatle, belki de okyanuslara daldi Ben de iste o sekilde 20-30 sene takabilecegim saati istiyorum, 10 farkli saatim olacagina, bir tane evladiyelik olsun Nerde bu saat acaba, ben iyisi biraz internetten saat bakayim
